فرامرز سلیمانی

تولد : ۱۳۱۹، ساری – وفات: ۴ دی ۱۳۹۴، واشینگتن دی‌سی

فرامرز سلیمانی، پزشک، شاعر، مترجم، روزنامه‌نگار، ناشر و ویراستار ادبی در ۳ آبان ۱۳۱۹ در ساری زاده شد. او دانش‌آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران بود و دکترای تخصصی خود را از آمریکا گرفت. او تخصص خود را در رشته بی‌هوشی و جراحی زنان، زایمان و نازایی و فوق تخصص بیهوشی مامایی دریافت کرد.
پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، او از جمله شاعرانی بود که در کنار پرویز اسلامپور (شاعر موج نو و شعر حجم)، احمدرضا چه‌کنی (شاعر موج نو و شعر حجم)، همایونتاج طباطبایی، مینا دستغیب، آذر مطلق‌فرد و مهین خدیوی در شعر ناب از آنان نام برده می‌شد. از سلیمانی به عنوان بنیانگذار خیزش شعری جریان موج سوم در ایران یاد می‌شود.
فرامرز سلیمانی تا پیش از مرگش، سردبیر انتشارات کتاب موج، سردبیر مجله بین‌المللی نوشتا و مدیر مسئول نامه IAMA، بولتن دوزبانه انجمن پزشکی ایرانی-امریکایی بود. همچنین سلیمانی عضو و مشاور مرکز بین‌المللی زندگی‌نامه‌ها، عضو کتابخانه بین‌المللی شعر و انجمن جهانی سردبیران پزشکی بوده‌است.
سلیمانی چهارم دی سال ۱۳۹۴، در هفتاد و پنج سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سرطان در آمریکا درگذشت.
ترجمه‌ها:
بلندی‌های ماچوپیچو، پابلو نرودا
سرود اعتراض، پابلو نرودا
اسپانیا در قلب ما، پابلو نرودا
عاشقانه‌ها، پابلو نرودا
۲۰۰۰ و کتاب عشق و شعرهای دیگر، پابلو نرودا