اسماعیل فصیح

تولد : ۱۳۱۳ در تهران - وفات: ۱۳۸۸ در تهران

اسماعیل فصیح،داستان‌نویس و مترجم در تاریخ دوم اسفند ماه سال ۱۳۱۳ هجری شمسی، در محله درخونگاه تهران، به دنیا آمد. فصیح در ۱۳۳۵ ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد و در شهر بوزمنِ مونتانا به تحصیل ادامه داد و لیسانس شیمی و پس از آن از دانشگاه میزولا مونتانا مدرک ادبیات انگلیسی گرفت. همان‌جا بود که ارنست همینگوی را دید و با او گپی دوستانه و کوتاه زد. سپس به دانشگاه میشیگان رفت؛ اما به دلایلی مقطع کارشناسی ارشد را نیمه‌کاره رها کرد و به تهران بازگشت.
پس از بازگشت به ایران، چند ماهی را در مؤسسه انتشاراتی فرانکلین به عنوان مترجم کار کرد؛ سپس با معرفی‌نامه صادق چوبک در سال ۱۳۴۲ درشرکت ملی نفت ایران در مناطق نفت‌خیز جنوب به‌عنوان کارمند بخش آموزش، مشغول به کار شد.
ترجمه‌ها:
بازی‌ها؛ روان‌شناسی روابط انسانی/ اریک برن
خواهر کوچیکه/ ریموند چندلر
وضعیت آخر/ تامس آ. هریس
خودشناسی به روش یونگ/ مایکل دانیلز
تحلیل رفتار متقابل/ اریک برن

نوشته ای از اسماعیل فصیح

مردم زندگی عادی خود را می‌گذرانند – یعنی به سر و کله هم می‌پرند، قهرمانان خود را می‌کشند و بچه‌های خود را به خاک می‌سپارند. ایرانی بودن ساده است: پسر با پدر بد، پدر با پسر بد، دختر با مادر بد، مادر با دختر بد، زن با شوهر بد، شوهر با زن بد، مادر با بچه بد، بچه با مادر بد، خواهر با خواهر بد، برادر با برادر بد، معشوق با عاشق بد، عاشق با معشوق بد، و ... جامعه ایران ساده است.