بازی تاج و تخت: نغمه آتش و یخ (1)

Maryam

چهار یا پنج سال پیش بود که تب سریال گیم آف ترونز همه رو گرفته بود و من وقتی مطلع شدم این سریال اقتباسی است تصمیم گرفتم اول کتاب‌هاشو بخونم. چند صفحه‌ای از کتاب اول رو خوندم و بعد متوجه شدم که چقدر کتاب‌هاش طولانیه و زیاده و به همین زودی‌ها تموم نمیشه و از طرفی اسپویلرها همه جا کمین کردند و من هم از سریال‌بین‌ها عقب میفتم. برای همین کتاب رو بستم و سراغ سریالش رفتم.
اما جالبه که همون چند صفحه‌ای که از کتاب خوندم بعد چند سال هنوز تو ذهنم ماندگار بود و حتی خوب یادم بود که تا کجا خونده بودم.
به هیچ وجه پشیمون نیستم از اینکه اول سریال رو دیدم بعد سراغ کتاب رفتم. هر دو اثر به حد کفایت قوی هستند. و بخاطر تعدد شخصیت‌ها و لوکیشن‌ها، شاید اگر سریال رو ندیده بودم گیج می‌شدم و خوندن کتاب برایم خیلی سخت می‌شد. هرچند قلم نویسنده به حد کافی قوی هست که با وجود این همه شخصیت و داستان، زده نشوی و هر کدوم رو پرهیجان دنبال کنی. تنها نکته بد اول سریال دیدن اینه که به صورت پراکنده قسمت‌هایی از داستان به ذهنم میاد که گاهی نمیدونم دقیقا کجا قراره رخ بده و وقایع رو قاتی میکنم. فقط اینجاهاست که میگم کاش یه دکمه‌ای داشت آدم و می‌تونست اون خاطرات مربوط به دیدن سریال رو خاموش کنه.
اما در مورد خود کتاب باید بگم که اگه می‌تونستم بهش ستاره بیشتری می‌دادم. هرچیزی که آدم از یک داستان می‌خواهد توی این کتاب هست. هیجان، عشق، زندگی، همه چی. و با اینکه کتاب طولانی‌ای بود حتی یک صفحه‌ش هم برایم خسته‌کننده نبود. حیف که مثل خود نویسنده قلم خوبی ندارم که بتونم خوب ازش تعریف کنم. فقط میتونم بگم که خیلی دوستش داشتم و مشتاقانه منتظر ادامه خوندن جلدهای این کتابم.