هشت بعلاوه یک

ادبیات

بهمن فرسی، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، در سال 1312 شمسی در تبریز متولد شد و در کودکی به تهران آمد. از سیزده‌سالگی به نوشتن پرداخت و پس از بازی در چند فیلم و نگارش چندین کتاب، به نوشتن نمایش‌نامه روی آورد. کتاب حاضر حاوی متن نمایش‌نامه‌های وی از سال 1340 تا 1256 تحت این عناوین است: "گلدان"، "چوب زیربغل"، "پله‌های یک نردبان"، "موش"، "صدای شکستن"، "بهار و عروسک"، "دو ضرب در دو مساوی بی‌نهایت"، "آرامسایشگاه" و "سبز در سبز". او در داستان‌های خویش، معرف آدم‌ها و روشنفکران مطرود و توسری‌خورده است که با لحن و عملی لجاجت‌بار با جامعه می‌ستیزند. او به فساد روابط روشنفکرانه و علایق تقلیدی غرب‌زده می‌تازد. دو ویژگی نوجویی و اعتراض در آثار فرسی نهادی است. او هربار دستاوردی تازه در فرم رو می‌کند. مقوله‌ای دیگر را زیر ضربه‌ی اعتراض می‌گذارد و هرگز اسیر سیاست‌زدگی یک جانبه یا تعهدشماری نمی‌شود. وی در "چوب زیربغل" به جنگ باستان‌گرایی خوش‌باورانه می‌رود. در "بهار و عروسک" و "صدای شکفتن" بر فساد روابط روشنفکرانه و علایق تقلیدی غرب‌زده می‌تازد و در "موش" سنگ بر هسته‌ی جدل فرد و جمع می‌کوبد. در "پله‌های یک نردبان" و "دوضرب در..." و "سبز در سبز" جور و دغل تنیده بر جان جامعه را نیشتر می‌زند و سرانجام در "آرامسایشگاه" تحول آشفته‌ای را که رو به انفجار است ارزیابی می‌کند.