در باب طنز

علوم انسانی

مترجم : سهیل سمی

نویسنده در کتاب، موضوع طنز را از ارسطو و سیسرون آغاز می‌کند، نظریه‌های طنز را به تدریج مطرح می‌سازد. او در این راه، فروید، باختین و هابرماس را از یاد نمی‌برد و می‌کوشد با بهره‌گیری از مثال‌ها و اسطوره‌ها به ژرفای عجیب و جذاب طنز راه یابد. در کتاب تصریح شده است: "طنز حقیقی علاوه بر عملکرد انتقادی، کار کردی درمانی نیز دارد. باژگونگی نماها و جا به جایی‌های مضحک جغرافیایی در سفرهای گالیور، اثر سونیت، نقد کوبنده‌ی حماقت‌ها و شرارت‌های جهان مدرن اروپایند، اما هدف و نیت این هزل، درمانی است، بازگرداندن انسان از حالتی که هست به آن چه می‌تواند باشد... رایج‌ترین نوع لطیفه این است که بر خلاف انتظارمان، جمله‌ای غافلگیر کننده بشنویم آن چه در این جا باعث خنده‌ی ما می‌شود این است که آن چه انتظارش را داشته‌ایم نقش بر آب شده است".

موضوع(ها):
لطیفه‌ها - تاریخ و نقد