دو دنیا

«گلی ترقی» نویسنده ایرانی ساکن فرانسه است. اولین مجموعه‌ی داستانش به نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد. ترقی پس از سال ۱۳۵۷ داستان‌های تأمل‌برانگیزی نوشته‌است که از نمونه‌های برجسته‌ی ادبیات داستانی معاصر ایران‌اند. آثار او به‌جز «خواب زمستانی» مجموعه‌ی داستان کوتاه بوده است. یکی از داستان‌هایش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه شد. در ۱۹۸۵ این داستان به عنوان بهترین قصه‌ی سال در فرانسه برگزیده شد.
او با داستان‌های خاطره‌گونه‌اش شناخته می‌شود. او به هویت، گذشته، تهران دهه‌های پیش، خاطره‌ها و آدم‌های دیروز توجه می‌کند و داستان‌هایش را از میان روابط و حوادث واقعی و تجربه شده برمی‌گزیند داستان «درخت گلابی» او توسط داریوش مهرجویی به فیلم تبدیل شده است.
زمان در کارهای گلی ترقی حضوری مؤکد و دلهره‌آور دارد. مراجعت مداوم بین گذشته و آینده که حسرت در گذشته و ترس از آینده را به همراه دارد. از جمله جوایزی که او تا کنون دریافت کرده، می‌توان به بهترین قصه‌ی سال فرانسه در سال 1985 برای داستان بزرگ‌بانوی روح من، برنده‌ی دوره‌ی اول جایزه‌ی هوشنگ گلشیری در سال 1380 برای داستان‌های «انار بانو و پسرهایش»، «بزرگ‌بانوی روح من» و «درخت گلابی» از مجموعه‌ی «جایی دیگر»، برنده‌ی دوره‌ی سوم جایزه‌ی گلشیری در سال 1382 توسط داوران برای داستان‌های «آن سوی دیوار» و «گل‌های شیراز» از مجموعه‌ی «دو دنیا». همچنین ترقی برنده‌ی دومین دوره‌ی جایزه‌ی بیتا در سال ۲۰۰۹ است.
دو دنیا مجموعه‌ی هفت داستان به‌هم‌پیوسته‌ی خاطره‌گونه است. مکان و زمان وقوع، پاریس و تهران اواخر دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۷ میلادی است. این کتاب ادامه‌ی کتاب خاطره‌های پراکنده است و داستان‌های هر دو کتاب را درمجموع می‌توان فصل‌هایی از یک رمان تلقی کرد.
داستان از زبان راوی، گلی ترقی، از یک کلینیک روانی، در حومه‌ی پاریس شروع می‌شود و بعد از پرداختن به خاطره‌های دور و پراکنده و شخصیت‌پردازی‌های ملموس در گذشته و آینده در قالب هفت داستان پیوسته، به نقطه‌ی شروع بازمی‌گردد. این داستان‌ها عبارتند از: اولین روز، خانم‌ها، آن سوی دیوار، گل‌های شیراز، فرشته‌ها، پدر و آخرین روز.
این کتاب در سال ۱۳۸۱ توسط انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
سودابه امیری

۲۱۶ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۹ - ۱۶۵۰ نسخه ISBN: ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۸-۱۹۷-۰
تاریخ نشر:۹۷/۰۲/۲۲ قیمت :۲۰۰۰۰۰ ریال

گلی ترقی