مؤلف بيان ميکند که در ايران، چه در دوره باستان و چه در دوره اسلامي، دو مفهوم اشه و فره بهعنوان نخستين مفاهيم برآمده از متافيزيک کيهانشناختي در قالبهايي نو و به مثابهي ايده مرکزي منظومههاي فلسفي، حکمي و کلامي حضوري پايدار و پويا داشتهاند. اشه در مفاهيم دينا (دين) و عقل کلي، و فره در مفاهيم نور و جوهر حرکت جانمايه جريانهاي اصلي فلسفه، حکمت، کلام و عرفان نظري را ساختهاند. چنين سيري در متافيزيک ايراني درک خاصي از سياست و گرايش خاصي را در انديشه سياسي پديد آورده است که در اين کتاب موضوع جستجوست. اين کتاب دو منظور را در اين حوزه دنبال کرده است. نخست آنکه مباحث بيشتري را به انديشه سياسي در ايران باستان، حيطهاي که هنوز کار قابلتوجهي در آن صورت نگرفته است، اختصاص دهد. ديگر آنکه منبعي باشد در دوره تحصيلات تکميلي، که در آن بر رابطه متافيزيک ايراني با انديشه سياسي تأمل شده است.
ارسال دیدگاه