عبدالله کوثری

تولد : 1325

عبدالله کوثری شاعر، مترجم و ویراستار، ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در همدان به دنیا آمد.
وی از کودکی به کتاب و شعر و سینما علاقه داشت. در ۱۳۴۲ به واسطه‌ی هاشم کاردوش، از بستگانش که دوست صمیمی هوشنگ ابتهاج بود، با او آشنا شد و از آن روز تا حدود یک سال و نیم دو هفته یک بار با رفتن به خانه‌اش در خیابان حقوقی، شعرهای تازه‌اش را برایش می‌خواند. او به مجله‌ی خوشه بسیار علاقه داشت که شاملو از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ منتشر می‌کرد. در همین ایام بود که با شعر نیما یوشیج نیز آشنا شد. با این که پیشتر شعرهایی عامیانه از احمد شاملو خوانده بود ولی در ۱۳۴۳ بود که با خریدن آیدا در آینه (احمد شاملو، ۱۳۴۳) به شکلی دراماتیک با شعرش آشنا شد و با خواندنش در خیابان، نرسیده به خانه، همه‌ی خوانده‌های پیشینش گریخت و جا به صدای شاملو داد.
کوثری اولین کتابش، مجموعه‌شعر از پنجره به شهرِ هُرم‌ها، را در ۱۳۵۲ منتشر کرد. او چندین مجموعه شعر دیگر از جمله «با آن سوار سرخ»، «در سوگ آن سواران» و «فاتحان» را منتشر کرد. اما از دهه‌ی ۱۳۶۰ به بعد با رو آوردن بیش از پیش به ترجمه و بدل‌شدن ترجمه از تفنن به حرفه‌ی اصلی، اشتغال ذهنی و توان‌فرسایی ترجمه او را از شعر دور کرد.
عبدالله کوثری از مترجمان مطرح معاصر ایران است که نامش بدل به برند شده و مخاطب به اعتبار او و بی‌توجه به نام نویسنده آثارش را می‌خرد. وی تاکنون چندین بار برنده‌ی جایزه‌ی کتاب سال ایران شده است. در نظرسنجی «مترجم محبوب من» در ۱۸ آبان ۱۳۹۷ در بخش مترجمان بالای ۵۰ سال کوثری به عنوان محبوب‌ترین مترجم از نظر مخاطبان اعلام شد.
کوثری هم‌چنین داور چند دوره‌ی جوایز ادبی هوشنگ گلشیری، ابوالحسن نجفی و کتاب سال ایران است.