ریموند کارور

تولد : ریموند کِلِوی کاروِر جونیور (به انگلیسی: Raymond Clevie Carver, Jr.‎) (زادهٔ ۲۵ مه، ۱۹۳۸ - درگذشتهٔ ۲ اوت، ۱۹۸۸) نویسندهٔ داستان‌های کوتاه و شاعر امریکایی بود.

ریموند کارور یکی از نویسندگان مطرح قرن بیستم و هم‌چنین یکی از کسانی شمرده می‌شود که موجب تجدید حیات داستان کوتاه در دههٔ ۱۹۸۰ شده‌اند.
پیشهٔ ریموند کارور به عنوان نویسنده به داستان‌های کوتاه و شعر اختصاص یافته بود. ریموند کارور خود را به‌عنوان کسی که «تمایل به ایجاز و قوّت دارد» و «به نوشتن داستان‌های کوتاه معتاد است»، معرفی کرده‌است. (در دیباچهٔ «از کجا تلفن می‌کنم»، مجموعه‌ای که در سال ۱۹۸۸ منتشر شد). دلیل دیگری که برای ایجاز آثار ریموند کارور مطرح می‌شود این است که «داستان کوتاه و شعر را می‌توان در یک نشست نوشت و خواند». این مسئله برای وی یک انتخاب ساده نبود، بلکه ملاحظاتی عملی بود تا او با در نظر داشتن آن‌ها بتواند در کنار شغل‌های متفاوت و ناهمگون‌اش، به نوشتن نیز برسد. موضوعات و ایده‌های آثار او که عموماً بر تجربه‌های کارگری تمرکز دارند به وضوح انعکاسی از زندگی خودش هستند. همین مسئله را می‌توان در مورد بُن‌مایه‌های مکرر اعتیاد به الکل و بازپروری از آن که در آثار وی موجود است، مطرح کرد.

سبک نوشتار ریموند کارور و بُن‌مایه‌های آثار او معمولاً مانند عناصر سازندهٔ آثار ارنست همینگوی، آنتوان چخوف و فرانتس کافکا است. هم‌چنین او را تأثیرپذیرفته از آثار ایساک بابل، فرانک اوکانر و و. اس. پریچت برَشمُرده‌اند. با وجود این، به‌نظر می‌رسد بیشترین تأثیرپذیری او از جانب چخوف باشد که انگیزهٔ او برای نوشتن داستان کوتاه «پیغام» (به انگلیسی: Errand) باشد. این داستان که یکی از آثار مربوط به اواخر عمر کارور است، آخرین ساعات زندگی چخوف را به تصویر می‌کشد.

عمدتاً، کمینه‌گرایی (مینی مالیسم) به عنوان یکی از ویژگی‌های بارز آثار کارور شمرده می‌شود. ویراستار وی در مجله اسکوآیر، گوردون لیش، نثر کارور را به این سمت هدایت می‌کرد. پیش‌تر جان گاردنر به کارور توصیه کرده بود که به جای به کار بردن بیست و پنج کلمه در یک جمله، پانزده کلمه به کار بَرَد و بعده‌ها لیش به وی توصیه کرد که در یک جمله تنها از پنج کلمه استفاده کند. در این دوران بود که کارور اشعاری را برای جیمز دیکی، ویراستار شعر اسکوآیر در آن دوران، فرستاد.

سبک وی را با عنوان «واقع‌گرایی کثیف» (به انگلیسی: dirty realism) نیز خوانده‌اند. این عبارت به گروهی از نویسندگان در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ چون ریچارد فورد، توبیاس ولف، آن بیتی، جین آن فیلیپس اشاره دارد. کارور با فورد و ولف از نزدیک آشنا بود. این نویسندگان در آثارشان بیشتر بر اندوه و حس فقدان زندگی روزمرهٔ مردم عادی تأکید داشتند؛ زندگی روزمرهٔ طبقات متوسط و پایین جامعه یا افراد تک‌افتاده و به حاشیه‌رانده شده‌ای که طبق ایدهٔ هنری تِرو «نومیدی خاموش» (به انگلیسی: quiet desperation) را می‌زیند.

آثار ریموند کارور
داستانی:
مجموعه‌ها
۱۹۷۴ می‌شود لطفاً ساکت باشید، لطفاً؟
۱۹۷۷ فصل‌های سخت
۱۹۸۱ وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم. (به انگلیسی: What We Talk About When We Talk About Love)
۱۹۸۳ کلیسای جامع
۱۹۸۸ فیل
گردآورده‌ها
۱۹۸۸ از کجا تلفن می‌کنم. (به انگلیسی: Where I'm Calling From)
۱۹۹۳ راه‌های میان‌بُر:داستان‌های برگزیده. (به انگلیسی: Short Cuts: Selected Stories)

تک داستان‌ها
وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم)
کلیسای جامع )
از مجوعهٔ «می‌شود لطفاً ساکت باشید، لطفاً؟»:

هیچ‌کس چیزی نگفت. (به انگلیسی: Nobody Said Anything)
همسرِ دانشجو. (به انگلیسی: The Student's Wife)
همسایه‌ها. (به انگلیسی: Neighbors)
دوچرخه‌ها، عضله‌ها، سیگارها. (به انگلیسی: Bicycles, Muscles, Cigarettes)
می‌شود لطفاً ساکت باشید، لطفاً؟
از مجموعهٔ «فصل‌های سخت»:

فاصله. (به انگلیسی: Distance)
احمق. (به انگلیسی: Dummy) (عنوان پس از بازنگری: «سومین چیزی که پدرم را کُشت». (به انگلیسی: The Third Thing that Killed My Father off)
این همه آب و این قدر نزدیک به خانه. (به انگلیسی: So Much Water So Close to Home)
از مجموعهٔ «وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چی حرف می‌زنیم»:

وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چی حرف می‌زنیم
چرا شما نمی‌رقصید؟. (به انگلیسی: Why Don't You Dance)
از مجموعهٔ «کلیسای جامع»:

ویتامین‌ها. (به انگلیسی: Vitamins)
محتاط
از کجا تلفن می‌کنم
خانهٔ چف. (به انگلیسی: Chef's House)
تَب. (به انگلیسی: Fever)
پَرها. (به انگلیسی: Feathers)
کلیسای جامع
یک چیز کوچک و خوب
از مجموعهٔ «فیل»:

جعبه‌ها
کسی که روی این تخت می‌خوابیده. (به انگلیسی: Whoever Was Using This Bed)
پیغام
Blackbird Pie

شعر
مجموعه‌ها
۱۹۶۸ نزدیک کلامَث
۱۹۷۰ بی‌خوابی زمستانی. (به انگلیسی: Winter Insomania)
۱۹۷۴ ماهی آزاد در شب سفر می‌کند. (به انگلیسی: At Night The Salmon Move)
۱۹۸۵ جایی که آبها به هم می‌رسند. (به انگلیسی: When Water Comes Together With Other Water)
۱۹۸۴ آبی آسمانی. (به انگلیسی: 'Ultramarine)
راهی نو به آبشار. (به انگلیسی: A New Path to The Waterfall)

گردآورده‌ها
۱۹۸۸ در نوری دریایی: اشعار برگزیده. (به انگلیسی: In a Marine Light: Selected Poems)
۱۹۹۴ همهٔ ما: مجموعهٔ اشعار. (به انگلیسی: All of Us: The Collected Poems)