محمدعلی اسلامی‌ ندوشن

تولد : محمدعلی اسلامی نُدوشَن، متولد ۱۳۰۴ هجری شمسی، شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم و پژوهشگر ایرانی است.

محمدعلی اسلامی ندوشن در خانواده‌ای با بضاعت متوسط به دنیا آمد، پدرش خیلی زود وفات یافت و او ناگزیر شد که روی پای خود بایستد. وی از حدود 12 سالگی سرودن را آغاز کرد و در این زمان بعضی از قطعه شعرها را در مجله سخن منتشر می‌کرد. محمدعلی اسلامی ندوشن، تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان یزد گذراند. پس از آن به دبستان دینیاری رفت و دبیرستان را تا سوم متوسطه در دبیرستان ایرانشهر یزد سپری کرد. آنگاه برای ادامه تحصیل در سال 1323 به تهران عزیمت کرد و بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند، سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد موفق شد تا مدرک لیسانس خود را دریافت کند. پس از آن به منظور تکمیل تحصیلات به اروپا رفت. مدت 5 سال در فرانسه و انگلستان به معلومات خود افزود و مدرک دکترای حقوق بین‌الملل خود را با موضوع پایان نامه دکترای خود به نام «کشور هند و کامنولث» از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس دریافت کرد. فعالیت‌های اسلامی ندوشن در دوران تحصیلات در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان نامه دکترایش چیز دیگری ننوشت.
محمدعلی اسلامی ندوشن در سال 1334 پس از بازگشت به ایران، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد. وی پس از ترک خدمت در دادگستری، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی، از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت.
در سال 1348 به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئیس وقت دانشگاه تهران) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزء هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکارهای ادبیات جهان در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و تا سال 1359 که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت. وی اکنون در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکترای ادبیات به تدریس مکتب‌های ادبی جهان می‌پردازد.
دکتر شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده چندین کتاب تاریخی، همسر محمدعلی اسلامی ندوشن می‌باشد.
محمدعلی اسلامی ندوشن، برخی از آثار خود را با امضای مستعار «م. دیده ور» چاپ و منتشر کرده است. کتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال 1342 به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد. دکتر ندوشن در مدت 50 سال بیش از 45 کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشته‌ی تحریر درآورده است. تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامه‌ی هستی از اقدامات او در زمینه‌ی اعتلای فرهنگ و ادب فارسی می‌باشد.


آثار
1. گ‍ن‍اه‌ (م‍ج‍م‍وع‍ه‌ ش‍ع‍ر)
2. چشمه (مجموعه شعر)
3. ای‍ران‌ را از ی‍اد ن‍ب‍ری‍م‌ (مجموعه مقالات)
4. اَب‍رِ زم‍ان‍ه‌ و اَب‍رِ زل‍ف‌ (نمایش‌نامه)
5. ب‍ه‌ دن‍ب‍ال‌ س‍ای‍ه‌ ه‍م‍ای‌ (م‍ج‍م‍وع‍ه‌ مقالات)
6. ایران را از یاد نبریم (مجموعه مقالات)
7. اف‍س‍ان‍ه‌ و اف‍س‍ون‌ (داس‍ت‍ان‌)، با نام مستعار م‌. دی‍ده‌ور
8. جام جهان‌بین (مجموعه مقالات ادبی)
9. زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه
10. داستان داستان‌ها: رستم و اسفندیار در ش‍اه‍ن‍ام‍ه‌
11. ص‍ف‍ی‍ر س‍ی‍م‍رغ‌ (ی‍ادداش‍ت‌ه‍ای‌ س‍ف‍ر)
و ...