نادر پسر شمشیر

نادرشاه، سردار معروف ایرانی و موسس سلسله افشاریه، در ۲۸ محرم ۱۱۰۰ هـ . ق در دستگرد متولد شد. وی پسر امامقلی میرزا از طایفه افشار بود. نادر در روزگار جوانی به بهادری و شجاعت معروف شد و تعدادی از افراد و قبایل مختلف را به دور خود جمع کرد و قدرت کوچکی را پدید آورد. هنگامی که شاه طهماسب صفوی از مقابل افغان‌ها گریخته بود، نادر با سربازانش به کمک او شتافت و پس از شکست افغان‌ها اصفهان را تصرف کرد و لقب طهماسب‌قلی یافت. نادر طی سال ۱۱۳۹ تا ۱۱۴۵ هـ . ق شهرهای جنوب دریای خزر و نیز هرات را تسخیر نمود، عثمانیان را از نواحی غربی ایران بیرون راند و توانست مشرق ایران را آرام سازد. وی در سال ۱۱۴۸ هـ . ق تاج پادشاهی را بر سر نهاد. پس از آن بر قندهار، غزنین و کابل تسلط یافت و هند را تسخیر نمود. لشکرکشی‌های مکرر و تغییر رفتار نادرشاه پس از نابینا کردن پسرش رضاقلی‌میرزا، سبب ایجاد شورش‌هایی در نقاط مختلف کشور شد. وی سرانجام در سال ۱۱۶۰ هـ . ق به قتل رسید. در کتاب حاضر، جنگ‌ها، لشکرکشی‌ها، و کشورگشایی‌های نادرشاه شرح داده شده است.

موضوع(ها):
نادرافشار، شاه ایران، ۱۱۶۰ - ۱۱۰۰ ق. - شعر
داستان‌های تاریخی - قرن ۱۴
ایران - تاریخ - افشاریان، ۱۱۴۸ - ۱۲۱۸ق. - داستان

نورالله لاوردی