زمین بر پشت لاک‌پشت‌ها (داستان رنج بی‌پایان)

Maryam

اولین چیزی که توی این کتاب توجهم رو به خودش جلب کرد، رابطه صمیمی ایزا و دیزی بود. رابطه‌ای که خودم همه عمر به دنبالش و در حسرتش بودم. رابطه‌ای که به قول دیزی روی سنگ قبرهاشون بنویسن این دو نفر همیشه همه کار رو باهم می‌کردند. و اینقدر زیبا و قشنگ و البته طبیعی این رابطه در این کتاب تصویر شده بود که حقیقتا حسرت‌برانگیز بود.
تصویرپردازی‌ها و شخصیت پردازی‌های کتاب به حدی عالی بود که در حین خواندش احساس می‌کردی داری زندگی ایزا رو در قالب یک فیلم تماشا می‌کنی. تمام توصیفات ایزا از زخم روی انگشتش حس چندش بهم دست می‌داد و حالم رو بد می‌کرد. و همه زمان‌هایی که ایزا از وسواس‌های فکری و مارپیچ‌های ذهنش می‌گفت، احساس می‌کردم خودم هم دارم دچار این وسواس‌ها می‌شم.
آن قسمتی از کتاب که در مورد افسانه وجود کره زمین روی یک لاک‌پشت گفته شد، احساس کردم عنوان کتاب را کاملا درک کردم. رنج بی‌پایان انسان!
دوست نداشتم کتاب تمام شه و البته پایان‌بندی کتاب را هم خیلی پسندم نبود. ولی اینقدر ازش چیز یاد گرفتم و لذت بردم که بهش ۵ستاره بدم.
الان هم فکر می‌کنم این ریویو من در حد این کتاب نیست و باید با شایستگی بیشتری ازش می‌نوشتم.