اصطلاح «حافظه كاذب» كه مفهومي نو و ناآزموده است اغلب درباره بزرگسالاني استفاده ميشود كه گويا خاطراتي را درباره سوءاستفاده جنسي در دوره كودكي خود به ياد آوردهاند كه پيشتر در ناخودآگاه انسان ناشناخته بوده است. اين بزرگسالان كه عمدتا زناني در دهه 20سالگي خويشاند تحت درمانهايي مانند هيپنوتيزم بودهاند. حاميان اين اصلاح معتقدند كه اين خاطرات بازيافته صحت ندارند و مخالفان بر آناند كه امكان بازيافتن خاطرات واقعي وجود دارد و حافظهاي بازيافته در بسياري از موارد صحت دارد. در اين كتاب به بيان تمامي اين نگرشهاي متضاد پرداخته ميشود و سعي بر آن است تمامي جوانب اين پديده رواني با بازگشت به متن «فرويدي» بررسي شود.
ارسال دیدگاه