پایان رابطه

پایان رابطه (The End of the Affair)
«پایان رابطه»، رمانی است نوشته‌ی نویسنده‌ی معروف انگلیسی گراهام گرین (۱۹۰۴-۱۹۹۱). گرین به خاطر برخی از آثارش که مهم‌ترین آن‌ها «پایان رابطه» است به عنوان یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم شناخته شده و در سال ۱۹۶۷ نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شد. بیشتر آثار گرین موضوعات دوجانبه اخلاقی و سیاسی در جهان مدرن را مورد بررسی قرار داده است. گرین به عنوان یک نویسنده با اصول کاتولیک شناخته می‌شود و در آثارش نیز می‌توان به مضامین مذهبی که ریشه در مذهب کاتولیک دارد، برخوررد؛ مخصوصاً ۴ رمان کاتولیکی او که آخرین آنها رمان «پایان رابطه» است.
«پایان رابطه» در ایران در سال ۱۳۹۵ توسط احمد عقیلیان ترجمه و با همت نشر نارمک منتشر شده‌است.
به طور کلی این کتاب یک جنبه‌ی ظاهری و یک جنبه‌ی باطنی دارد و هرگونه مخاطبی می‌تواند از آن بهره ببرد. ساختار ظاهری رمان درباره داشتن رابطه غیرممنوع و عشق غیرمجاز است که در یک مثلث عشقی شکل می‌گیرد، اما گراهام گرین چنین طرح و پلاتی را بهانه‌ای برای نوشتن درباره‌ی جنبه‌ی باطنی داستان یعنی عشق، نفرت، خدا، مناجات و ایمان قرار داده‌است. جذابیت شخصیت‌های این رمان، مقاومتشان مقابل ایمان و باور به خداست. نویسنده از این منظر، معمایی را برای خود طرح کرده و سعی داشته با نوشتن این رمان، این معما را که درباره‌ی ایمان آوردن به خداست، برای خود حل کند.
«پایان رابطه» حکایت بی‌پیرایه‌ی شور عشق است، که بین رمان‌های گرین جایگاهی یگانه دارد و نشانی از داستان‌های ماجراجویانه و پلیسی جنایی در آن دیده نمی‌شود. در همان صفحه آغاز، نویسنده صحنه‌ای معمولی را توصیف کرده‌است؛ چند شخصیت معمولی که به طور مبهم و سرسری معرفی شده‌اند و مخاطب متوجه می‌شود در دنیایی قرار گرفته که بسیار شبیه به دنیای خود اوست؛ دنیایی پر از کانون‌های شر اخلاقی.

الهه ملک محمدی

داستان‌های انگلیسی - قرن ۲۰م.

هنری گراهام گرین