من او

منِ او نوشته‌ی رضا امیرخانی و برنده‌ی جایزه بیست سال ادبیات داستانی ایران است که در سال ۱۳۷۸ به چاپ رسیده. این کتاب به دو زبان اندونزیایی و روسی ترجمه شده است.
رضا امیرخانی، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی است که مدتی نیز رئیس هیئت مدیره‌ انجمن قلم ایران بود. وی به غیر از نگارش رمان و داستان بلند و یک مجموعه‌داستان کوتاه، به تألیف سفرنامه و مقالات بلند تحلیلی-اجتماعی نیز پرداخته است.
داستان کتاب مربوط به خانواده‌ی فتاح از خانواده‌های ثروتمند و مذهبی تهران قدیم است. حاج فتاح دو نوه‌اش مریم و علی را بسیار دوست دارد و همیشه سعی می‌کند لوطی‌گری را به آن‌ها یاد دهد. علی فتاح که داستان بر محوریت او می‌چرخد، پسری بزرگوار است که عاشق دختر کلفتشان مهتاب می‌شود. عشقی خام که در طی داستان این عشق توسط درویش مصطفی آبدیده می‌گردد. با مهاجرت مهتاب به فرانسه علی همچنان عاشق می‌ماند و مهتاب نیز عاشق است. هر چند که درویش قول داده بود که خود خطبهی عقد آنها را بخواند، وصال این دو عاشق به‌صورت زمینی رخ نمی‌دهد.
امیرخانی در من او با نگرشی مذهبی تصوف را موازی با عرفان و عشق زمینی را با موضوعات عرفانی فرازمینی در می‌آمیزد. این کتاب از سوی منتقدین امیرخانی به اثری رمانتیک-حزب‌اللهی تشبیه شده است.
من او توسط نشر افق به چاپ رسیده.

فرغ فرهی

موضوع(ها):
داستان‌های فارسی - قرن ۱۴
۵۲۸ صفحه

رضا امیرخانی رضا امیرخانی نویسنده و منتقد ادبی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد.